Λέγοντας σε κάποιον να εγκαταλείψει τη προσπάθεια και να προχωρήσει, είναι σαν να του μιλάς σε μία γλώσσα που δεν καταλαβαίνει. Το να προχωρήσεις μπορεί να είναι το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να κάνεις. Μερικοί ποτέ δεν προχωράνε. Είναι σαν να βάζεις τον εαυτό σου στο κέντρο μιας άγνωστης θέσης, όπου δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Μία θέση τόσο άβολη που σου δένει κόμπο το στομάχι, που κάθε δευτερόλεπτο μετατρέπεται σε μια ολόκληρη ζωή. Είναι σαν να δέχεσαι το θάνατο, είτε υπάρχει πραγματικά, είτε όχι. Η Δώρα επέλεξε τη μεταφορική έννοια του θανάτου. Άφησε πίσω τη καρδιά της, παίρνοντας μαζί μονάχα μερικά κομμάτια του εαυτού της με την ελπίδα να τα ενώσει ξανά. Μπορεί να έχει κοντά της μόνο ένα μικρό κομμάτι του Χάρρυ, αλλά κανείς δεν ξέρει αν είναι αρκετό για μια ήδη διαλυμένη σχέση. Εκτός από τον έρωτά της, αφήνει και το όνειρο ζωής της. Οι XO συνεχίζουν μείον ένα άτομο, αλλά ποιος να το φανταζόταν ότι αυτή η απώλεια θα τους στοίχιζε περισσότερο απ' ότι περίμεναν. Στη συνέχεια του «Έρωτας στους στίχους...» η Δώρα καλείται να αντιμετωπίσει τις ανατροπές που θα τις φέρει για άλλη μια φορά η