'Rose, kan je even komen?!' Rose staat op en loopt de trap af. Ze is benieuwd waarom haar ouders haar roepen. Langzaam, tree voor tree, loopt ze de trap af. Het kan wel sneller, maar ze is een beetje moe. Ze heeft gisteren tot 10 uur 's avonds gewerkt bij de bloemist, haar vaste zaterdagbaan. Als Rose de woonkamer binnenkomt, ziet ze daar haar ouders zitten. Er is een jongen bij hen. Ze kent hem wel. Dat is Youssef, hij is 2 jaar ouder en woont ook in de wijk en ze mag hem niet. Maar waarom zit hij bij haar in de kamer? Rose gaat snel zitten, nadat ze Youssef een hand heeft gegeven. Ze kijkt haar ouders afwachtend aan. 'Wat is er?' Vraagt ze. Haar moeder haalt even diep adem. 'We hebben besloten dat we Youssef een goede man voor jou vinden. Is het niet geweldig?'