SON HÜZÜN DAMLASI

Hayatım bu günlere bir toz tanesi ya da bir kuru yaprak gibi savrularak geldi.

Bir kitabın içine sığdırdım hayatımı. Sayfaların arasında siyah bir mürekkep yönlendirmişti beni. Noktalarımı o belirlemişti, virgüllerimi ve devamını getiremeyeceğim cümleleri o sonlandırmıştı.

Çift camlı bir pencerenin arasına sıkışmış gibiyim. Bulutun hüzünlü damlalarına dokunamıyorum. Kitaplarımın içine giremiyorum. Bir hayat iken, iki hayat olmayı başaramıyorum...

Hayatım...
Bunu size anlatmayacağım, bunu size hissettireceğim.
Bu hayatın kapağını açtığınız andan itibaren artık bir hayata daha sahip olmuş olacaksınız.

Bu bir hayat öyküsü değil, bu bir HAYAT.

HAYATIMA HOŞGELDİNİZ...