[Tamamlandı] Minik gözlerini irice açtı ve aya baktı kız... Sonra sırayla yıldızları beceriksizce saymaya başladı. "1... 2... 3?" Ne kadar çok yıldız vardı öyle? Başını onaylamazca salladı. Bu haksızlıktı! O daha 7 yaşında 1. Sınıfa giden küçük bir kızdı! Nasıl bu kadar fazla olan yıldızları sayabilirdi ki? "Galaksi!" Adını duymasıyla başını meraklı bir şekilde kaldırarak annesine baktı. Yanında da bir kız duruyordu... "Hani bir arkadaşım vardı hatırlıyor musun? Sevgi Ablan... Onun bugün bir işi varmış küçüğüm, bu güzel kızın adı ise Okyanus. Hadi beraber oyun oynayın bende size minik kekler yapayım!" Annesi o kadar sevinçli ve neşeli görünüyordu ki küçük kız şirince sırıttı. "Merhaba Okyanus, ben Galaksi! Hadi yanıma gel, birlikte yıldızları sayalım!" Okyanus, Galaksi'ye masumca gülümsedi ve o da yanıma gelerek dışarıya baktı. "Ne kadar güzel parıldıyorlar değil mi...?" Dedi büyülenmiş bir şekilde... Başını onaylayarak salladı. "Çok masum gözüküyorlar..." Gözlerini parıldayan yıldızlardan ayırmazken dediğini anlamamıştı... Ne anlayabilirdi ki? Ona neden öyle dediğini sormadı... Sormaya utanıyordu... Umarım bir gün... Açıklardı. Kullanmış olduğum resimler ayrıca kapak fotoğrafı şahsıma ait değildir. 08.06.2016 04.07.2020All Rights Reserved