Biraz daha burada bedbaht hayatına acırsa şehre veda edemeden uçağı kaçıracağını fark etti. Hızlıca montunu giyerken gözü takvime takıldı: 2 ocak 1975... Montunu aldı ve şehirde yaşayamadığı hayat için tek tek özür turuna çıktı. Tiyatro binasına gitti, babasının şirketinde çalışmak için feda ettiği oyunlardan özür diledi, kütüphaneye gitti okuduğu dosyalar yüzünden okuyamadığı kitapları okşadı. İzmir'de daha güçlüsünü takmak üzere maskelerini o gün için çıkardı. Şehire veda turunu bitirdiğinde uçağa doğru ilerledi. Atina artık geride kalıyordu.Všechna práva vyhrazena