Karanlığın Içinden

Herşeyin terse sardığı anda gine gördüm onu karanlığın bütün ihtişamıyla dikildi karşıma elini bana uzattı sanki kendi
karanlığına hapsetmek ister gibiydi.

Arkamı döndüğümde oda oradaydı. Sanki yapıcagım bi hatayı engellemek istercesine bir ifade vardı yüzünde oda elini uzattı. Aydınlığa çekmek istercesine

Birden karanlıgım bağırdı.
-Benim gibi olabilirsin benimle
olabilirsin.

Onun gibi olmakmı babam onlara hep katiller diye hitap ederdi. Onun gibi olmak özgürlüktü güçtü fakat aile ve arkadaşlarımı bidaha göremeye bilirdim.

Aydınlığım seslendi birden
-gitme bu doğru değil sana zarar vericek her geçen gün daha fazla benimle gel istedigin gibi ol istedigin gibi yaşa.

Napıcam şimdi kimle gidicem.