Sevdakeder

"Partnerini almamda bir sakınca var mı?"

Gülümseyerek başını salladıktan sonra yavaşça Oktay'ın kollarının arasından çıktı. Ezel'le - Nazenin Hanım'ın ortanca kızıydı - Oktay'a dans etmeleri için daha fazla alan bırakmak için geriye doğru bir adım attığında sırada beline dolanan kolları hissederek durakladı. Korkuyla tuttuğu nefesini bakışları patronuyla karşılaştığında sessizce dışarı salarak titreyen kirpiklerini yere eğdi. Adamın avcunun içindeki elinin terlediğini hissederken dik durmaya çalışarak diğer eliyle omzuna tutundu. Dermanının yavaş yavaş vücudunu terk ettiğini hissediyordu. Adamın bir çift su damlası gibi berrak duran gözlerine bakmamak için yüzünü yere eğmiş, gözlerini görüş alanındaki gömleğin düğmelerine dikmişti.

Kalbinin ritmini şaşırmasına neden olan heyecana daha fazla dayanamayacağını hissederek derin bir nefes aldı. "Kartal Bey, bence..."

Kadının yere eğdiği yüzüne dikkatle bakarak "Ne oldu?" diye sordu adam.

"Bu kadar yetmez mi?" Adamın sessizliği, kendini devam etmek zorunda hissetmesine neden olurken sesindeki titremeyi kontrol altına almaya çalışarak devam etti. "Ayağınıza falan basarım şimdi, neme lazım."

Kartal ucu gamzesine değen bir gülüşle başını salladı. "Sakarlık seviyeni göz önüne alırsak..."

Nilüfer durumu kabullendiğini anlatmak istercesine iç çekti. "Ne yapalım, kısmet."

Kadın belinden onu kavrayan kolun sıkılaştığını hissederek nefesini tutarken adamın yüzünün kendisine doğru edildiğini fark etti. Nafile bir çabayla bir kez daha yutkunmayı denerken Kartal'ın fısıltısı kirpiklerinin ucuna değin ulaşarak tüm benliğini titretti. "Kendini müziğe bırak."