The Probability Of Us (Forgetting The Jerk Theo Van)
  • Reads 45
  • Votes 1
  • Parts 7
  • Reads 45
  • Votes 1
  • Parts 7
Ongoing, First published Mar 26, 2017
May mga tao talaga tayong dapat kalimutan na. Mga taong sinasaktan tayo ng paulit-ulit, iyong tipong wala ng matitira sa atin maliban sa pira-piraso na nating puso. Kaya hangga't maaari subukan natin, hindi, gawin natin ay ang kalimutan sila para hindi na tayo masaktan. Pero magaling makipaglaro si tadhana kung kailan gusto na nating makalimot doon niya tayo paglalapitin hanggang sa muli nanaman tayong aasa at masasaktan. At sa pagkakataong ito, mas lumalalim ang pagmamahal natin at mahihirapan tayong kalimutan nalang sya.

Copyright 2017 by mrmrnl
All Rights Reserved
Sign up to add The Probability Of Us (Forgetting The Jerk Theo Van) to your library and receive updates
or
#48forget
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.