sinir küpü

sakinleşmek için aldığım" derin nefesler soluk
boruma batiyordu gözlerimde sahit olduğum
gerçeğin "yangını başlamıştı sondurmek için
akan gözyaşlarım yangını harliyordu irademi zihnimi
içinde dolanan düşüncenin arasında kaybetmiştim yuruyordum. nereye gittiği mi bilmeden

karanlık "sokağa örtmüş" ayrıntılar usttalikla
gizliyordu gözlerimden akan yaşları sadece onları
kucaklayan layan kaldırım taşları bilyordu "sokağın
ortasında yatan" cansız bedeni de saklaya bilyormudur "karanlık diye. düşündüm bu vebalini
altında yanlız mıyım. yoksa karanlık benimlemi