Ben yaşadıklarımla büyümüş karanlığımı elime adeta bir böcek gibi alıp erken büyümüş bir kızım. Fakat hala korkuyorum. En büyük güçsüzlüğüme sırt çeviremeyen ben kaybetmekten, sevememekten korkuyorum. Bir kere kaybettim ben, kaybederken her şeyini yanında götürdü. Halbuki bilmiyordu, her şeyi ile her şeyim olmuştu. Yıkımın en derinlerini, en nicelerini, en yücelerini yaşadım. Ben korkumun esiri oldum...Kaybettim... Beni sevebilecek o taştan ve buzdan kalbe sevmeyi ben öğrettim. Yeniden...Ve birde baktım ki aslında beni en güzel haliyle sevebilecek kişi aslında her şeyim olmuştu. Öyle bir girdi ki koynuma kaybedersem dedim...kaybedersem ölecektim. Başını kaldırmasından korktuğum o buz kalpli prens, benim her şeyim olmuştu... Ve sana sesleniyorum buz kalpli prensim...Hikayeni yazdığın satırlar olmak istiyorum mutsuz bitse de, seninle bitsin istiyorum...All Rights Reserved
1 part