Ik ben Hope, velen zeiden dat mijn naam bij me past. Want ik had altijd 'hoop', maar dat is een leugen. Vaak is mijn hoop weg, ver weg. Ik zit vast, want ik ben een monster. Of teminste zo denkt de mensheid over me. Niemand vertrouwd, spreekt of houd van me, dus vaak is die 'hoop' waarover ze praatten weg. Dan schrijf ik gedichten, gedichten over mijn leven, gedichten over mijn verleden, en hopelijk over mijn toekomst. Want mijn heden is niet erg geweldig. Gelukkig is er een licht puntje en dat licht puntje is er altijd voor me.
©ElineWijnjaAll Rights Reserved