Göz kapaklarımın her kapanışında benim dünyamda yeni bir oyun başlar.
Burası benim sonsuzluğum.
Burası, bir kadını nasıl ölümüne sevdiğimin anlatıldığı yer.
Burası benim doğumum ve yine burası benim batımım.
Herkes anlayamaz benim cümlelerimin altında yatan gizemi.
Bir o bilir, bir ben...
Ben Devrim Şanarlı.
Ve o, Özden Kıryam.
Ve ben her gece kendimi onun için öldüren adam, ama ben onun için nefret edilesi bir zavallı...
Ben onu sevdim tüm kalbimle. Canım her acıdığında yine ona tutundum. O yaktığında bile...
Burası asla sevilmeyenlerin yeri!
Sevilenlerin asla anlayamayacağı o duygu, yalnızlık...
Ve benim tekrar etmekten bıkmayacağım o güzel cümle.
'Seni ölümün çığlık çığlığa bağırdığı ninninin, şefkati ve güzelliğiyle seviyorum Özden.'
Kapak Tasarımı: Design Knights
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...