Jungkook ile hayal et (part1)
  • OKUNANLAR 558
  • Oylar 13
  • Bölümler 2
  • OKUNANLAR 558
  • Oylar 13
  • Bölümler 2
Devam ediyor, İlk yayınlanma Nis 04, 2017
Ünivetseyi Kore'de okuyordum.Kore'ye gelme amacın aslında BTS ile tanışmaktı.Oraya 3 arkadaş gitmiştik.Bir sabah okula gitmek için kalktım.Öğretmen sınıfa yeni birisinin geleceğini haber verdi.Merakla beklerken Jungkook geldi.Kızlar çığlık atmaya başladı. Aslında bende mutluydum hem de bu kızlardan daha çok mutluydum.Ama Jungkook'un ilk günden havalanmasını istemiyordum.Bu yüzden tepki vermedim.Benim yanım boştu.Bana baktı ve "Oturabilir miyim??" dedim.Bende bir an kekeleyerek"E..evet oturabilirsin." dedim.Sonra bana sürekli sorular sormaya başladı."Türkiyeli misin?,Türkiye nasıl bir yer?,Kore mi Türkiye mi"....Bense bu sorulara kısa cevaplar veriyordum.Çıkışta bana doğru yaklaştı "bana derslerde yardımcı olur musun?"dedi.Bende "tamam da ne çalışmak istiyorsun?"dedim.Oda "herşey"dedi.Şaşırmıştı ayni anda da çok mutluydum.Ya dusunsenize biasiniz ile tanisiyorsunuzz.






DEVAMI GELİCEK..😍😍😍😍
Tüm hakları saklıdır
Eklemek için kaydolun Jungkook ile hayal et (part1) kütüphanenize ekleyin ve güncellemeleri alın
veya
İçerik Rehberi
Ayrıca sevebilecekleriniz
Ayrıca sevebilecekleriniz
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛  cover
Seen | Eren Elmalı  cover
Company | Barış Alper Yılmaz cover
agreed marriage cover
lifetime, taekook cover
fein | taekook cover
YENİDEN & 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥 cover
single | tk cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

24 Bölüm Devam ediyor

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"