Prologue..
I'm Christy, 15 years old at Junior student ng Manila Science High School. Mahirap talaga maging anak ng isang Manager ng malaking kompanya. No proper school ako since palipat lipat kami ng family ko kahit saang lupalop ng Pilipinas. Simple lang ako even though mayaman ang parents ko. We're currently staying at Bacoor, Cavite. Medyo ok naman kasi yung branch nila dad dito kaya nagtagal at sana magtagal pa kami, madami na kasi akong mga naging kaibigan dito and I even have a new bestfriend, si Maikee, babae xa pero madalas masabihan ng lalaki kc panlalaki ung name nya. She's really a good friend, sabay pa kmi pumupunta ng school everyday. She's one of the reason kung bkt ayaw kong maglipat pa kami. Normal lang din ang life ko, lovelife? wala. May magpapabago pa kaya ng buhay ko? Marami na akong mga manliligaw pero it seems that they're not that sincere.. tulungan nyo ko hanapin c Mr. Right.. are you ready?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
53 parts Complete
53 parts
Complete
[HI! This story will become free on MARCH 19]
*
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.