"Bekir canım yanıyor" diye fısıldadım bir avuç çaresizlikle. Uzun uzun bakti yaslar akan gozlerime. Sonra o da fısıldadı çaresizlik içinde "Benimde nefesim, benimde" diye. O da ağlıyordu yanımda o güzel gözlerine ihanetle. Zorda olsa kalkabildim yerimden. Hafif bir sendelemeyle yanina gittim. Elini tutup sıktım aklımca destek olmak için. Sonra yavasca dizleri uzerine dusmustu bedenim. "Özür dilerim Nefesim" diye fısıldadı gözyaşları arasında. Hafifçe fısıldadım "Hoşçakal Nefretim" diye. Sonra aşk meleklerinin çığlıklarına hapsettim bedenimi. Ve beni kurtaracak ölüm meleğimin ağlayarak uzaklayışìnı izledim. Sadece izledim... O gelmedi bende zaten gel diyemedim... *SemanurPNRBŞ*