Yanıyordu; bacaklarım, gözlerim, kurumuş boğazım, açlıkla titreyen ellerim, özgürlüğün tadını özleyen dudaklarım; en çok da onsuzluğa alışamayacağını çok iyi bilen kalbim, yanıyordu.
Ve ilk kelimeyi okur okumaz, firar etti hıçkırıklarım.
Jungkook'um yazıyordu, benim Jungkook'um.
Seninim demek istedim o an, lakin diyemedim.
Konuşmak istedim; ama dediğim gibi, onun yokluğuyla sonsuzluğa uğurlanmıştı her zaman büyüleyici olduğunu söylediği sesim.
Özür diledim ondan, cevap veremediğim için, özür diledim.
|080417| to swagnochu⭐
• Dikkat, angst fic olup, ölüm kalım meselelerinden tesisimiz sorumlu değildir.