Ellerim gidiyor klavyeye, bir insanın son nefesleri gibi yavaşca. Yavaş ama bir o kadar da hızlı. Kelimeler bir bir hücum ediyor zihnime , zihnim ise puslu bir gökyüzü. Güneş geceye katilin boş bir bedene sapladığı son bıçak darbesini saplıyor. Gök , yarılarak aydınlanıyor. Gün bazıları için çiçek açarken , bazılarının son nefesine şahit oluyor. 11' i ölüm geçiyor. ¡¡¡ Kapak sevgili @carnaval_makeup yapımıdır. Tavsiye ederim. 11.04. 2017Alle Rechte vorbehalten
1 Kapitel