İnanılmaz Anlarım (Yaşanmış)

Sevgili Günlük...
Sence yeterince istersem Peter Pan kuratır mı beni buradan? Okuldan , ödevlerden , işlerden , büyümekten... Kurtarır mı sence? Eğer Peter Pan gerçek değil diyecek olursan yanılırsın. Çünkü onu gördüm ben. Ama sadece gölgesini. Balkonda dışarıyı seyrediyorum , aşağıda çocuklar oyun oynuyorlardı , ben başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda PAN yazısını gördüm , daha sonra da bir ok. Bu ok iki apartmanın arasını gösteriyordu. Başımı o tarafa çevirince. Peter oradaydı günlük. Bilmiyorum. Belki o yazıyı Tink'e yazdırdı banim onu görmem için. Belki de oradaki o yazı Allah tarafından olmuştu. Ben de o sayede Peter ile karşılaştım. Bir de Tink vardı. Tinkerbell. O da gerçek. Çünkü onu da gördüm. Daha doğrusu duydum. Odamda pencerenin önünde yine çocukları izliyordum. Sonra bilgisayarın arkasından çan sesi geldi. Hani periler konuşunca sesleri insanlara çan sesi gibi gelir ya. Öyle işte. Sesi duyunca bilgisayarın tepesine çıktım. Tam bakıp görüyordum orada peri olduğunu annem seslendi bana. ,Geldiğimde belki orada olurlar, diye düşünüp annemin yanına gittim. Geri geldiğimde pencere daha da açılmıştı , bilgisayarın arkasından ise ses gelmiyordu. İşte o zaman anladım onların gerçek olduğunu. İşte o zaman inandım Peter'e ve perilere.
Biliyor musun günlük? O kadar isterdim ki Peter'le birlikte Neverland'a gitmeyi. O kadar isterdim ki perilerle uçmayı. O kadar isterdim ki deniz kızlarıyla birlikte yüzmeyi. O kadar isterdim ki kızılderililerle konuşmayı. O kadar isterdim ki korsanlarla savaşmayı.
Ama en çok Peter'le dost olmayı isterdim günlük...