Acının Renkleri

Hıçkırığımı yutmaya çalışırken, kehribar rengi gözlerimden akan iri su damlalarını sildim.

Ve gözlerimi onun uçsuz bucaksız bir ormana benzeyen yeşil gözlerine diktim. Elleriyle gözyaşlarımı silerek şiddetli rüzgardan uçuşan sarıya dönük kahküllü saçlarımı geri iteledi.

Gözlerini sımsıkı kapayıp açtı ve fısıldadı,
"Şimdi sana çok önemli birşey söyleyeceğim, benden hayatında duyduğun en uzun bir konuşma olacak ve bir daha asla duyamayacağın şeyler söyleyeceğim sana."

Kafamı hızla sallayıp, gözlerimi kırpıştırdım.

Sertçe yutkundu, "Seni ilk gördüğüm an şu kalp denen sikim şey küt küt atmaya başladı, ve sanırım zaman geçtikçe bu duygu hiç değişmedi," tekrar sertçe yutkundu "Aden, büyük cehennemimin ortasındaki cennet bahçesi ol." Sert nefesi yüzüme çarparken gözlerimden akan yaşları aldırmadım. Sanırım hayatımdaki en güzel anı yaşıyordum.