Story cover for Inspirational Small Talks by KielBeatrize
Inspirational Small Talks
  • LẦN ĐỌC 50
  • Lượt bình chọn 5
  • Các Phần 2
  • LẦN ĐỌC 50
  • Lượt bình chọn 5
  • Các Phần 2
Đang tiếp diễn, Đăng lần đầu thg 4 16, 2017
Happiness. Sadness. Fear. Loneliness. Anger. Broken. Isa lang yan sa mga nararamdaman ng mga tao. Pero bakit parang palagi nalang nating pinapangibabaw ang lungkot na  ating nararamdaman? Maraming rason upang maging masaya. Ngunit tila tayo ay tumitingin sa masamang parte ng ating buhay. Iniimbitahan ko kayong basahin ang aking likha. Isa lamang itong libro tungkol sa aking mga saloobin. Ang iba ay aking lamang opinyon. Maaari kayong bigyan ng inspirasyon ng librong ito. Sana ay makatulong ito kahit kaunti sa mga problemang kinakaharap ninyo. xx enjoy!
Bảo Lưu Mọi Quyền
Sign up to add Inspirational Small Talks to your library and receive updates
Hoặc
#403happiness
Nội dung hướng dẫn
Bạn cũng có thể thích
Bạn cũng có thể thích
Slide 1 of 10
Salamisim cover
BAKIT DAW AKO NAG-SUICIDE?   cover
Si Blue at ang kanyang Limang Destiny cover
SHORT STORIES - Life/Inspirational cover
MGA NAKAKABORING NA KWENTO  ni Kelyang cover
TRESE [Completed] cover
Her Flower On A Butterfly cover
COMPILATION OF HORROR STORIES cover
Heartbreak(Complete) cover
Sana Ako Na Lang  cover

Salamisim

2 chương Hoàn tất

Kung marami na nga ang namamatay sa maling akala iisipin ko na talagang torture ito. Pero bakit ko nga ba mas pinili ang ganitong sitwasyon? Minsan iniisip ko napakatanga ko lang talaga na kahit na ano pang gawin mong pagsusungit at pagtataray sa akin ay nagagawa pa rin kitang suyuin. May punto na parang palagay ang loob natin sa isa't-isa. May punto naman na para bang kinasusuklaman mo na ako. Pero kahit na ganoon ay heto, nandito pa rin ako at patuloy na naghihintay. "Hmm, sorry," napakatipid na sambit mo. Hindi ko nga alam kung saan na bang lupalop nakakarating ang isang salitang gaya niyan. Napakadaling paniwalaan para sa akin dahil ikaw naman ang nagsabi, pero dumating yung punto na napagod na lang ako. "Pasensiya na rin. Nakalimutan ko kasi...hindi nga pala tayo. Kaya siguro dapat ilugar ko na lang ang sarili ko sa tamang lugar at tao." Ngumiti ako at nilagpasan ka. Ngumiti ka rin, pero kitang-kita sa mga labi mo ang mapait na katotohanan. "Mahal mo pa rin ba ako?" tanong mo. Isang tanong na nakapagpatgil sa akin. Ang tanging nagawa ko na lamang ay lumingon, ngumiting muli...at umiling.