VAZGEÇMEM (Ezik & Piskopat)

- " seni deliler gibi seviyorum görmüyor musun. Yaptığın onca şeyden sonra hala karşına gecip sana seni sevdiğimi söylüyorum bütün gururumu ayaklar altına alıyorum...

Bu kız napıyor böyle delirmiş olmalı. Emir ve Furkan Esila nin bana söylediklerini dinliyordu.

...Ya senin kalbin yokmu. Hic mı sevmedin birini hicmi değer verdiğin biri olmadı senin. Bu kadarmi taş bı kalbin var. birini ilk kez bu kadar sevdim niye anlamıyorsun. Her gün oluyorum sensiz. Nefes alamıyorum yutkunamiyorum. Neden seni seviyorum anlamıyorum senden uzaklaşmaya çalıştıkça sana yakalanıyorum...

Kesinlikle bu kız kendinde değildi. Depoda karşıma geçmiş ağlıyor. Korkudan ağlaması gerekirken benim onu sevmediğim değer vermedigim ve eziyet ettiğim için ağlıyordu.

...Artık kendimden nefret ediyorum. Bak gormuyormusun halimi belki şu an herkesin önünde küçük düşüyorum ama umrumda değil . Bana hergun böyle eziyet etme lütfen öldür beni . Boyle yaşamaktansa ölüm tercihim. "

Artık hickiriklardan dolayı konuşamıyordu. Bende ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Aslında bende onu seviyordum ama onu kendimden uzak tutmam gerekiyor onun iyiliği için. Yoksa bende bir kıza eziyet etmek istemezdim.

- "seni oldurmiycem eziyet etmemi istemiyorsan pesimi birakicaksin seni ukala...

İçimde fırtınalar koparken bu cümleleri kurmak çok zordu ama yapabileceğim başka birşey yoktu.

...sen benim sevdiceğim kadın değil eglenicegim kadın bile olamazsın ." Diyerek devam ettim artık ağlamaktan gözlerini açamıyordu.