This story is just a product of my imagination. I'm a hopeless romantic kind of girl and I still do believe that true love still exist. And just like you, I'm also fond of reading stories here in wattpad. Yung wattpad na lang ata yung nagpapakilig sakin. Well, single eh. Wala tayong magagawa dyan. =)) So here's the introduction... Kapag nagmahal ka dapat handa ka ring masaktan. Pero pano kung yung sakit na dulot nito ay yun yung magbabago ng paniniwala mo tungkol sa love? Simula nung iniwan ka ng taong mahal mo eh pinili mo nang kalimutan ang pag-ibig. For you, love is just a waste of time and an illusion that people tend to believe. Sarado na ang puso mo sa lahat. Kinandado at tinapon ang susi sa dagat at pinakain sa mga pating. You just can't get over your past heartbreak at para sayo, pare-pareho lang lahat ng lalaki sa mundo. Mga manloloko. "I'll never let anyone enter my heart and hurt me again. Never." she said. "Trust me. Wait let me elaborate that, just give me a chance at papatunayan ko sayo na hindi lahat ng lalaki pare-pareho." He sealed it with a smile. May pag-asa pa nga bang mabuksan ang puso niya?