"Joseph bunu bize yapamazsın!"diye bağırdığımda başında duran vampirlere büyü topu fırlatıp Liderimin başına yerleştim. Gözlerimden akan peri tozu ile yarı uyanık Joseph'in kafasını dizlerime koydum. "Caroline , ağlamanı istemiyorum. Onlara sahip çıkmak zorundasın. Artık yeni Lider sensin."dedi kısık sesiyle. Kafamı olumsuz anlamda sallayıp saçlarını okşadım ve susmasını söyledim , bu şekilde ölemezdi. 690 yıldır benim Liderimdi böyle olamazdı. Birlikte çalıştığımız onca seneyi geride bırakıp beni yalnız bırakmazdı. "Josh, iyileşebilirsin."dediğimde yutkundu ve ağzından süzülen peri suyu ile kafasını iki yana salladı. "Öğrencilerine sahip çıkmak zorundasın. Onları kaybediyorsun! Git Caroline, hep yanında olacağım." Şimdide Liderimi kaybediyordum, o olmadan hiç bir şey yapamazdım. Onsuz hepimiz bir hiçtik. Onun yerine kimse geçemezdi, kimse onun gibi özel bir Lider olamazdı. Korkuyordum. Artık Joseph Patrick olmayacaktı.