Today Was A Fairytale
  • Membaca 4,643
  • Suara 536
  • Bagian 82
  • Membaca 4,643
  • Suara 536
  • Bagian 82
Sedang dalam proses, Awal publikasi Apr 23, 2017
[A TeenFiction Story]


Ang pagsusulat kapag masyado mong diniinan nagmamarka sa kabilang pahina, katulad sa pagmamahal pag binigay mo ang lahat yung sakit ng nakaraan dala mo pa rin hanggang sa kasalukuyan.


Paano kang makakamove on sa taong iniwan ka kung ang bagong nagpapatibok sa puso mo ay siya ring  nagpapaalala sa lahat ng nakaraan mo? Mamahalin mo pa kaya siya kung  siya rin ang dahilan kung bakit bumabalik lahat ng alala niyo ng ex mo?



Ano nga ba tama? Ang mahalin siya kahit nasasaktan ka dahil sa nakaraan o ang kalimutan at iwan siya kahit siya na ngayon ang laman ng puso't isip mo?



Lets take a shot for the story of a girl who fell inlove with a gangster.

Yesterday was a legend but today, Today was a Fairytale!


-------------


Hi guys! Kindly read my very first story on wattpad. Hope you'll like it! Mwah!
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar isi
Daftar untuk menambahkan Today Was A Fairytale ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#921teens
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (To be published) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (To be published)

53 Bagian Lengkap

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.