Rüzgarın sesini duyabiliyorum.
Suyun soğukluğunu hissediyor bedenim,
Gözlerim bundan yıllar öncesinde takılı kalmış sonsuz maviliklerde geziniyor.
Bir an bakıyorum sonra tekrar kapanıyor göz kapaklarım.
Zalimce akıyor zaman.
Her saniyesi aleyhime ,
Her saniyesi sensizliğe!
Zorluyorum kendimi .
Biliyorum sonsuzluğunda kaybolacağımı,
biliyorum ...
Ne çare !
Her defasında her gidişte zorluyor bu yorgun kalp bedenimi.
Biliyorum!
Bunun son olduğunu biliyorum.
Açık tutuyorum gözlerimi .
Sonsuz maviliklerde kayboluyor ruhum ,
Sana kavuşmanın inancıyla!
'' Seni tanıdığım o gün hayatımın en mutlu günüydü Paris .Yazık şimdi anlıyorum bir daha öyle bir mutluluğu tadamayacak olduğumu.''
''Seni bekleyeceğim, tüm dünya karşı çıksada, tüm dünya bizi anlamasada belki bir gün sana kavuşabilmek umuduyla.''
''Beni beklediğini biliyorum .Görüyor yüreğim yüreğinden geçenleri.Ve bugün sana bir söz veriyorum senin için tüm dünyayla savaşmak zorunda kalsamda savaşacağım, bir gün sonsuz maviliklerde kavuşabilmenin umuduyla Helen.''
Ne zamanda geçmişe gidildi ne de zamanın yolcuları geleceğe ışınlandı.Bu sadece birbirine gerçek aşkla bağlı olan iki yüreğin ve gerçek aşkın büyüsünün yapabileceklerinin kanıtı olarak aktarıldı dünden bugüne.Birbirlerini yürekleriyle sevip yürekleriyle dinleyenlerin anısına ,
Sevgilerle..!
''Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead''