The Marauders in the Face of Love

- Nienawidzę Cię, Potter!
- Dlaczego? - chłopak spojrzał na swoją rozmówczynię z ogromną skruchą.
Po chwili nastolatka się zmieszała i kontynuowała;
- Bo wolę powiedzieć ci że Cię nienawidzę, niż że Cię kocham... - twarz schowała pod burzą czarnych włosów. Jej policzki przybrały kolor dojrzałego pomidora. Gdy chłopak to ujrzał, podszedł do nastolatki i ją przytulił.
***
- Kocham Cię!
- Co, mnie?! - czarnowłosa odwróciła się w stronę chłopaka w okularach.
- Tak, dlaczego udajesz zdziwioną? - Potter spojrzał w dół na nastolatkę.
- Ja nie udaje, jestem zdziwiona. - odparła dziewczyna z kpiącym uśmiechem na twarzy.
- Dlaczego?
- Bo jeszcze wczoraj całowałeś inną! - wykrzyknęła mu w twarz i pobiegła w stronę biblioteki.
~*~
- Kochasz mnie? - niebieskooka zagadnęła do ciemnego blondyna.
- Tak.
- Dlaczego?
- Bo inaczej nie umiem. - odparł bez zastanowienia.
- No ale... dlaczego? - obecnie fioletowowłosa nie dawała za wygraną.
Podeszła do ciemnookiego i oparła brodę na jego ramieniu.
- Bo tak.
- Jak... tak? - przekręciła głowę, nie ukrywając swojego zdziwienia.
- Tak.
- Wyjaśnij mi to. - Evelyn zażyczyła sobie o wyjaśnienie.
- Jesteś jak powietrze. - Lupin zaczął, rysując kółka na plecach fioletowowłosej.
- Powietrze jest niewidoczne.
- Ale zawsze przy Tobie. - kontynuował.
- Nieodczuwalne. - wtrąciła się. Odskoczyła od niego i spojrzała przenikliwie. Jej błękitne oczy przeszywały brązowookiego na wskroś, przez co chłopak się speszył, jednak nie chciał tego ukazać. Po chwili dłuższej ciszy kontynuował.
- Zawsze Cię otula.
- Nadal nie rozumiem.
- A umiesz żyć bez powietrza? - zapytał.
- Nie.
- No właśnie, a ja nie umiem żyć bez ciebie!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Opowiadanie jest pisane razem z @Panna_Potter.
Przecudną okładkę wykonała Daria, za co ogromnie dziękujemy ;3