Ormanın içinde bilinmeyene doğru koşuyordum.Zifiri karanlıkta durmaksızın ilerliyordum.Gelen çıtırtılar,sesler beni ne kadar ürkütse de durmaksızın koşuyordum.Bir ağaca takılıp düştüğümde geri geri sürünerek ağaca yanaştım.Bana yaklaşan belirsiz korkunç yaratığa dikkat kesildim.Gözleri iki kara delik kadar siyah,kanatları tüylü ve gökyüzündeki yıldızlar kadar parlak,vücüdundaki damarlar en az borular kadar belirgin.Bana yaklaşarak gözümün önünde belirdi.Titreyen sesimle önümdeki yaratığa dönerek -Sen kimsin?Benden ne istiyorsun? -BEN SENİM!İÇİNDEKİ SENİM,İÇİNDE BARINDIRDIĞIN VE YILLARDIR ÇIKARMADIĞIN SENİM BEN... Gözlerim dolarken bunun olmayacağına kanaat getirdim.Bu...bu olamazdı ben bir yaratık olamazdım,bu imkansızdı... 23.04.2017