Shes Behind your Back!
  • Reads 1,526
  • Votes 136
  • Parts 7
  • Reads 1,526
  • Votes 136
  • Parts 7
Ongoing, First published Dec 18, 2013
Why we always relate pagdating sa mga teleseryes? simple lang kasi nakikita natin ang sarili natin sa kanila.Lagi tayong pabor sa mga bida, we always complement them, laging ganun, right? pero pag dating sa kontrabida iba? dahil sa lagi nyang inaapi ang bida, masaya tayo pag naaapi sila, kulang na nga lang murahin, suntukin, o di kya sakalin pero,naisip ba natin kung ano pinagdadaanan nila? HINDI db?

But what if gawin nating baligtad ang lahat, ibigay natin ang spotlight sa kanya. Let the Antagonist be the PROTAGONIST! magugustuhan kaya natin sya? kanit sya ang kontrabida?
All Rights Reserved
Sign up to add Shes Behind your Back! to your library and receive updates
or
#4manuel
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.