Sessiz bir şekilde anlattılarını dinlerken kendimle bağdaştırmaya çalışsam da bir türlü bulamamıştım. Nefesim buğulu çıkarken konuştum. "Peki bu hikâyenin benimle ne ilgisi var " diye sordum anlamazcasına. Koyu gözlerini tekrar bana çevirip konuştuğunda korktuğumu hissettim. "Çünkü... Çünkü sen benim ümidimi çaldın pandora. O öldürdüğün adam benim son ümidimdi, kardeşimin yerini bilen tek kişi... O an sustum sadece belki de sonsuza kadar. Başkalarının çalınmış ümitlerinden habersiz... Ben konuşmazken bakışları beni buldu ve konuşmaya devam etti. " Benim felaketim oldun sen ve ben bu felakete âşık oldum. Tüm suç kalbine kıskançlık ve aldatıcılık tohumlarını atan hermeste. Bende aldandım işte yoksa bütün felaketleri dünyaya yayan ilk kadını böylesine sever miydim?" Siyah ya da beyazın hikâyesi değil. Bu ; ümitsizlik içinde çırpınan umudun hikâyesi.... 25.04.2017 @Tüm hakları saklıdır ve bana aittir. Çalınma, taklit ve kopyalama gibi durumlarda yasal süreç başlayacaktır.All Rights Reserved