The Road to my Destiny
  • Reads 605
  • Votes 63
  • Parts 12
  • Reads 605
  • Votes 63
  • Parts 12
Ongoing, First published Apr 26, 2017
I found myself walking alone on the Boulevard of Broken Hearts. A place where every broken hearts go. Bakit nga ba laging kaakibat ni love ang sadness at ang happiness? Pwede bang hindi silang dalawa, sana puro happiness na lang. Sana walang taong nasasaktan at naiiwan. Love is a two way relationship. Hindi pwedeng give ka lang ng give at yung isa take lang ng take, dapat pareho kayong nageeffort to keep your relationship going.

What if all of a sudden while I'm walking  on that Boulevard of Broken Hearts, nakita ko yung destiny ko. Nakita ko yung lalaking magsasabi sa akin ng mga salitang "I do" at "Grow old with you". People say if two broken hearts meet half way they are meant for each other. Mag yu-u turn pa ba ako just to know if he's really the one?

One day, I can't find that Boulevard of Broken Hearts. Kasi that boulevard need to change its name para mabawasan ang mga taong broken hearted sa mundo. Saan ako tutungo? Saan ko makikita ang perfect guy ng buhay ko?

Paano ko makakalimutan yung taong nanakit at nang iwan sa akin kung yung lugar kung saan ako nagmumukmok at umiiyak ay yung lugar kung saan ko muling natagpuan ang taong nangiwan at nagpaiyak sa akin? Hahayaan ko na lang ba ang tadhana na muli kaming paglaruan?

Story Created: May 1, 2017
All Rights Reserved
Sign up to add The Road to my Destiny to your library and receive updates
or
#493teens
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.