SİBEL... İnsan hayatıyla bazen kendisi uğraşmak zorunda kalır. Daha düne kadar toz pembe bir hayat sunulurken sana şimdi hiç bilmediğin bir yerdesin. Karanlık her yerini sarmaya başlıyor. Bir soğuk; ölüm gibi... Her şey kötüye gidiyor, daha ne olabilir ki derken kendimi daha da kötü yerlerde buluyorum. Başta sevgilim olur, eğleniriz HERKES GİBİ BİR İLİŞKİ yaşarız derken şimdi herkesin gözü önünde sadece Meriç'e ve bana ait bir ilişki yaşıyoruz. O kötü biri değil... Sadece kötüleştirmiş kendini. Ne bileyim? İyi asla tehlikeli olmaz ki! Kötü acıtır, yakar, bitirir, bağlar... Etrafımı saran TEHLİKELİ KARANLIK a boyun eğmeyeceğim... pes etmeyeceğim... pes edemem!