KURTULUŞUM OL

Benim bilmediğimi onlar biliyordu.Benim yaşamımın nasıl olacağını ben bile göremiyor iken onlar benim yaşamımı sıraya dizmiş ve ölüm anımı siyah bir defterde imzalarıyla kadere geçirmeye çalışmışlardı.
Kendimi onların avucunda kilitli kalmışım gibi hissediyordum.Kamer ise benim için yağmurdan sonra bulutta kalan son damla gibiydi.Tek ve yalnız.Eğer benim göz yaşımla o buluşsaydı fırtına kopacak gibi hissediyordum.
Ölümüm sevdiğim adamın kollarında olduktan sonra ne kadar acıtabilirdi ki?