Lütfen sevgilim olur musun? (bir karşılıksız aşk hikayesi daha)

Sevgililer günü'nü hayatında hiç kutlayamamış biri olarak. bunun çözümü olamayabileceğine inanmaya başladım. Otuz yedinci yaşımın içindeyim ve o tarihe hiç bir ilişkim denk gelmemiş. ilişki olmamış değil, o tarihe denk gelmemiş. bu açıklamayı yazayım ki garantiye alayım kendimi. Benzinciye girdim alış-veriş için ve 'sevgililer günü' çikolatasının fotoğrafını çektim. en azından 14 şubat' la bir aşk yaşadığımı düşünüyorum.
Bu sayfaya başkasının önerisiyle yazıyorum. şu anda elimde göt kadar note-book'la bir kahveciye gelmem de başkasının önerisi. kendi kendimize yarattığımız, bir önemseme nöbeti bu. 'evde olmuyor' muş. Benim tek gerekçem, çok sıkıldım.
bu yazma aletini çantama tıktım. amacım aslında öğlen güneşinden yararlanmaktı. herkeste d vitamini eksikliği var. insanlık farklı bir şekilde evriliyor belki de. bizden sonrakiler d vitaminsiz kalacak ve ilaç kullanmasına gerek kalmayacak. Aynı Sıtmanın Afrika'da artık grip gibi bir hastalık haline gelmesi gibi.
şu anda etrafında benim gibi yalandan bir şeylerle uğraştığını zannedenler var. olsun, bu sıkıcılığa iyi gelir.