siyah onun rengiydi, tek masumiyeti kendi ve karanlık hayatıydı. insanlarla uzaktı çünkü kimseyi kendi karanlığına hapsetmek istemiyordu. üzgün değildi sadece az mutluydu. yaşama sebebi onu hergün biraz daha batıran bataklığıydı. kendini farklı hissediyordu çünkü o yapmacık bir adam değildi, yapmacık insanlarıda hiç sevmezdi. peki ya bu adam hiç mi mutlu olmaz derseniz; kalbindeki son umut ışığı ailesini kaybedince söndü. şimdi duru ve savaşın aşkını okuyacaksınız... hikaye durunun ağzından anlatılacaktır... hikayeler biraz olsun sizi gerçek hayattan koparır.All Rights Reserved
1 part