Umutsuzluğun sayfalara dökülmüş, siyah ile mavinin en güzel rengi. 'Kayıp olan duyguların ortaya çıktığı esrarengiz bir ahenkle kıvrılmış oluşu içimi yakarken ruhum sarhoşluğun verdiği uyuşukla mahvoluyordu. Kendimi bu acıya karşı korurken bazen ağır darbelerden kaçamıyordum. Net göremesem de ruhumun derinliklerinden gelen bir adamın yürüyüşü gözümde canlanıyordu. Yaklaşıyor. Yaklaşıyor.yaklaşıyor... Büyük bir fırtına ile gökyüzünde kayboluyor. 'Sen benim görmeye bile kıyamadığım rüyamsın'