O, Gökkuşağına inanmayan, Dünya'yı sadece siyahtan ibaret sanan..
Hayat'ın düğümlerini bir bir çözmeye çabalayan, bazen hedefine ulaşan, bazen bocalayan..
Yuvasını kuş misali arayan...
O, Yağız Alpay.
Yeni yeni filizlenmeye başlayan bir karanfil.
...
O, Mutluluğu gemi yapıp suya salan..
Hüznü balon yapıp uçuran..
Kalbinin odacıklarında ömürlük kelebekler besleyen..
Yüreğinin kapılarını acıya, hüzne, mutsuzluğa kapatan..
Gök mavisi hayallerinde, huzur yüklü bulutlar barındıran..
O, Hümeyra Beste.
Kimlik yaşı 17 lâkin ruh yaşı 7.
***
Bu sefer fazla abartmıştı. Onu bu kadar deli etmemeliydi. Tatlı gülümsemesini yüzüne yerleştirdi genç kız. Ya da tatlı olduğunu düşündüğü sırıtışını. Şirinlik yapmak bu durumlarda en mantıklısıydı.
Yağız, Hümeyra' ya baktı ve sabır dilenircesine yüzüne ovuşturdu:
- Çocuksun sen, çocuk!
HER ŞEYE RAĞMEN, HERKESE RAĞMEN ÇOCUK KALABİLENLERE...
Siz| Merhaba
Siz| Ben Gülnur Ören
Siz| Makine mühendisliği 1. Sınıf öğrencisiyim
Siz| Numaranızı üst sınıflardan bir kızdan aldım. Bölüm birincisiymişsiniz.
Siz| Ben bu bölümü çok isteyerek tercih ettim. Çok ilgiliyim yani.
Siz| Öyle böyle değil çok uğraştım
Siz| Ve kazandım çok şükür
Siz| Şey bu arada ben Mehmet Selim YURTOĞLU ile görüşüyorum değil mi
Mehmet Selim YURTOĞLU| Merhaba
Mehmet Selim YURTOĞLU| Evet benim