οι άνθρωποι πλέον δεν νιώθουν ..
παγωμένες ,σκουριασμένες μηχανές ...
κάποιοι δεν ονειρεύονται ...λένε πως ζουν .
μα δεν ζουν .
γιατί ζωη χωρίς όνειρο είναι πένα χωρις μελάνι
όνειρα γλυκά λοιπόν σε εναν κόσμο χωρίς όνειρα !!
Όπου μια δεκαεπτάχρονη ερωτεύεται το χάος, ακόμη κι αν αυτό, σ υναντάται στο πρόσωπο ενός συμμαθητή της, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό της.
#1 Ποίηση
#1 Μικρού Μήκους
Book 1
Cover made by; elliBabex