"Όλα είναι καλά." Πες το πάλι. "Όλα είναι καλά. Είσαι μια χαρά." Πες το πάλι. Πάλι, πάλι, πάλι... Σκοτάδι. Στο απόλυτο σκοτάδι βυθίζομαι. Μόνο που εσύ...εσύ δεν μπορείς να το δεις. Κανείς δεν μπορεί να δει, κανείς δεν μπορεί να κάνει ένα μακροβούτι τόσο βαθύ στην ψυχή μου,να αγγίξει και την τελευταία κλωστή που μετά βίας μου επιτρέπει να συνεχίσω. Να την αγγίξει και να την κόψει έτσι απλά, δεν γίνεται. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ! Μετά; Τι θα γίνει μετά; Αυτός ο κόσμος είναι πολύ σκληρός κι εγώ πολύ αδύναμη για να τον αντιμετωπίσω. Προσωρινή διέξοδος απ'το το χάος μου; Αδιαφορία; Ίσως. Υποκρισία; Μπορεί. Η αλήθεια είναι πως δεν την έχω βρει μέχρι στιγμής. Πιστεύω πως δε θα τη βρω πραγματικά πότε και οι αυταπάτες θα ψιθυρίζουν για μια ζωή στο αυτί μου, ένα γλυκό νανούρισμα... "Κοιμήσου."