VAVEYLA

Ağzının tam ortasına tekme atmamla yere yığıldı. Dudağı patlamıştı kanlar akıyordu ve o hala gülüyordu, bu kez keyifinden değil daha çok sinirindendi gülmesi...

İşte bu hoşuma gitti.

"Emin ol yapabileceklerimin sınırını görmek istemezsin!!"

Kahkaha attı

"İşte aramızdaki fark bu senin bir sınırın var ama benim bir sınırım yok!"

🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁

"Şu silahı indir ilk önce kullanmayacağın birşeyi neden hala elinde tutuyorsun!"

"Kullanmayacağımı nereden biliyorsun?"

"Hadi ama Derin! Kandırmayalım birbirimizi!"

Midemi bulandıran bir kahkaha koptu gevşek ağızından..

"Bir kadın sevdiği adamı kaybetme korkusu yaşamışsa yapabileceklerinin sınırı yoktur..!"

Dedim ve sol omzuna nişan alarak tetiğe bastım.

🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁

Ben Derin!
Uçuk kaçık hayalleri olmayan, ileride öğretmen olup küçük bir aile kurmaktan başka plan yapmamış bir kadınım. Fakat bir şeyler ters gidiyor. Hatırlayamıyorum, kimi zamanlar korkuyorum ve hatırlamak istiyorum. Fakat canım acıyor ve bırakıyorum, daha sonra uyanıyorum...
Ediz'in dizlerinde uyanıp kokusuyla her şeyi unutuyorum, geriye bakmayı bırakıyorum. Bırakmamam lazım! Babamın ölümü hakkında ve boynumdaki yara hakkında her şeyi öğrenmem gerek...