Gece Yarısı Apartmanı | Texting
4 parts Ongoing "Hangi kılıfa giydirdim
seni ki bunca yıl eskimedi?"
☙
Olmak ya da olmamak.
İşte bütün mesele bu... muydu?
Yaraların bile kabukları olur. Kavanozları kapakları, evlerin kapıları, heyecanla gidenlerin hep bir bekleyeni olur. Dönüşleri olmaz. Denize bir taş attığında, o soğuk bıçağın keskin yüzünü boğazına dayadığında ya da bir rüya gördüğünde, dönüşü olmaz. Bir rüyayı iki kez göremezsin, en azından ben hiç görmedim. Bir kardelen her zaman açmaz. Bir insan her zaman aynı olmaz. Kimse aynı kalamaz. Uyandığın hiçbir gün bir öncekinin aynısı olamaz.
Ya da bu naçiz varlığıma aldanma. Ettiğim cümlelere inanma. Okuma bile. Umursama. Yapma. O çikolata gözlerle öylesine bakma etrafa. Sonra göz göze gelip görmezden gelme beni. Gülümseme. En azından o şekilde. Haberin var mı nasıl gülümsediğinden? Yoktur, değil mi... Nereden olacak ki? Aynalar ya da kameralar benim gözümden yansıtmıyor ne de olsa. Nereden bileceksin, hele de o şekilde gülümserken? Bekle, ben anlatayım sana. Bekle, kendi penceremi açayım hemen karşındaki odada.
☙
texting.