BEN İÇİNİZİ DÖKTÜM SİZ ADINI KOYUN

Sahi, kaç yaşındaydın? Yaşındaydık? Bazılarının gözünde çocuk bazılarının abi, abla, kardeş yeri geldi ergen. Hangimizin umrundaydı sanki. Çoğumuz bir çok yetişkine yetişkinlik yapabilecek kafada.
Sahi, kafamız nerdeydi? Kaybettiğimiz duygularımız? Yaşanmayan çocukluk?
Erken yaşta olgunlaştırılımış ruhumuza, küçücük bedenlere sığdırılan kocaman yüreklere, yapılan haksızlıklara, mecburen kabullendiğimiz her şeye, tercüme edilemeyen düşüncelere, içimizde verdiğimiz savaşla, kafamızda duymak istemeyip yankılanan seslere, cümlelere dökmeye korktuğumuz kabul edilesi zor hayatımıza ve daha çok içimizde kanlar döküp de kimselere tek kelime edemeyişlerimize ithafen.

Unutma ki; eğer bunu okuyorsan ve hala okumaya devam ediyorsan, eksiksin...
İçinde bir anlatamayış, çıkmazlık, ve kimsenin seni anlamadığını düşünmüşlük var.
Ve bir daha unutma ki; İnan bunu yaşayan yalnızca sen değilsin.
Ben artık bu yoğun duygu ve his karmaşasını aşırı seviyeye çıkartıp kimseye birşey anlatamayışımı abarttığım için gecenin 4'ü böyle birşeye kalkışıyorum
Yazıcaaaaam seni kendim...