PİA ▄︻̷̿┻̿═━一

Attila ilhan bir gün Kadıköy Rıhtım'da otururken, yabancı plakalı bir nakliye aracı görür.
Nakliye aracının üstünde, " pakistan international airlines " yazıyordur. Usta bu nakliye aracını hayalindeki kadına benzetir.
O beklenen kadını belki görmüştür ama bu araç gibi hızla yanından geçip gitmiş, farkında olmamıştır. Belki yabancı bir ülkededir, hiç tanımaz o'nu. O kadının elini tutmak için neyini vermezdi ki?
Nakliye aracının üstündeki yazının baş harflerini birleştirerek PİA ismini oluşturur.
Bir gün PİA sorulur ustaya: Kimdir bu PİA?:
"Belki de o kadın aslında Pia. O hiç olmayan kadın. Aklımda kalanlar, imkânsız aşkların kadını. Yaşanmış aşklar kalmıyor. Bitiriyorsunuz karşılıklı. Hatırlanan, askıda kalmış aşklar. Ama PİA aşkı; yaşanmışlık olmadığı için, hiç bitmiyor. "

PİA

ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın

ellerini bir tutsam ölsem

ben bir şehre geldiğim vakit

böyle uzak uzak seslenmese

o başka bir şehre gitmese

içlenip buzlu bir kadeh gibi

otelleri bomboş bulmasam buğulanıp buğulanıp durmasam

bana haber salsalar bilsem

ne olur sabaha karşı rıhtımda çocuklar pia'yı görseler içimi büsbütün yıldız basar

o başka bir şehre gitmese

bir hançer gibi çıkıp giderdim ben bir şehre geldiğim vakit singapur yolunda demeseler

seslendiğini duysam pia'nın

bana bunu yapmasalar yorgunum üstelik parasızım pasaportsuzum ne olur sabaha karşı rıhtımda

ölsem eksiksiz ölürdüm

sırtında yoksul bir yağmurluk çocuk gözleri büyük büyük üşümüş ürpermiş soluk ellerini tutabilsem pia'nın

"İşte böyle kardeşim bende bir Atilla İlhanım Pia'sını bekleyen. Ya o Pia gelip beni bulup vuracak tam şuramdan" dedi genç adam işaret ve orta parmağıyla kalbini gösterirken "yada bu zavallı kardeşin Pia'sını bulmadan kim vurduya gidecek..."

#1 Merhem