Isaiah

"Teka ano bang pakialam mo kung ganito ako ha?! Sino ka sa buhay ko para sabihin sakin yan? Para pakialaman ako?! You know what Genie can you please stay away fro.."

"Hindi kita pwedeng layuan!" putol ko agad sa sasabihin niya. Bakit ba napaka-kulit niya? Sinabi ng mahal ko siya.

Napa tiim bagang siya, mukhang kinakalma niya yung sarili niya. Galit ba siya?

Nagulat ako ng mabilis niyang napalitan iyon ng pag ngisi. Nilapit niya ang mukha niya sakin, na agad ko namang inilayo. Pero dapat yata hindi na ko lumayo kasi mas malapit na yung mukha niya sakin ngayon. Lumalapat na yung ilong niya sa ilong ko..

"Bakit hindi mo ko pwedeng layuan Genie?" grabe ang bango naman ng hininga neto.

"Anong toothpaste yung gamit mo?" napakunot yung noo niya. "Joke! Teka bakit ba ang lapit ng mukha mo sa mukha ko?"

"Answer me first, why can't you stay away from me?"

Ngumiti naman ako. "Kasi nga mahal kita."

"What?"

"Mahal kita! Ikaw ba hindi mo ako love?" malungkot kong saad. Sa wakas ay inilayo na niya ung mukha niya. Mukha siyang naiilang. Eh bakit?

"I.,uhm.."

"Grabe! Dapat love mo ko! Hindi mo ba alam na isa yan sa purpose satin ni God!" naguguluhan siyang tumingin sakin. "What..?"

"Hay nako! May dalawa kasing purpose. Loving God and Loving People! At kailangan nating ibigin ang ating kapwa gaya ng pag ibig natin sa ating sarili. Kaya I love you Isaiah" sweet kong sabi sakanya. oha may natutunan siya sakin.

Hindi ko naman maintindihan yung itsura niya. "Wtf"

Nag pantig yung tenga ko.

"Hoy masama ang nagmumura! Hindi yan kalugodlugod kay God!"

*****