En büyük karanlıktır aşk. Işıklı bir odanın kapısı;aşkın gelmesiyle karanlığa bürünür. İlk başta alışmaz gözlerin bu saf karanlığa. Öyle kitaplardaki gibi değildir aşk, cıvıl cıvıl en renkli çiceklerin birleşimi hiç değildir. Hiç kimse seni mutsuz edemez, hep mutlu olcaksın sanarsın. Sanki güneş açmış zanerdersin kalbine ama sonra öyle bir yağmur yağar ki içine yerle yeksan olursun. Kalbinin ışıklı güneşleri yerine kapkara bulutlara bırakır zamanla. Zaten bunada alışıyorsun,kalbinin her daim simsiyah olmasına. Kabullenirsin ondan gelecek siyahlıyada, acıyada ama bilirsin ki aşk her daim KARANLIĞIN SİYAH TONUDUR.