Ang pag mamahal ay parang kislap ng nga bituwin sa kalangitan tuwing gabi, nag hagatid ng kaliwanagan kasiyahan at sa tuwing sasapit na ang araw dahan dahan ding napapawi ang kislap. mga bituwin na sumisibol palang na tulad ng pag mamahal, itoy dahan dahang namumulaklak. mga bituwin na dahan dahang namamatay at nawawala pero paruloy parin nag bibigay ng kagandahan at alala alala sa ating mga kaisipan. kaisipan nga ba o sa ting puso?.All Rights Reserved