İşte zihnimi yerle yeksan eden,geceleri uykumu kaçıran o soruyu sormuştu: "Eski sevgilinin kalbini taşıdığım için mi tüm bunlar?!" Buna cevap veremezdim. Aynı soruyu haftalardır kendime sorup cevap alamazken,yahut cevaptan kaçarken,ona nasıl cevap verebilirdim ki? Vermedim de. Uzunca baktı gözlerime.İçimi okur gibiydi.Ve gitti..Ardına bile bakmadan ufacık adımlarıyla benden uzaklaşmaya başladı.Kalbimde kopan fırtına mıydı beni durduran, yoksa olmayan gururum mu?