K A R E N

"Hey sen! Yeter artık. Sus ve beni dinle. Daha ne kadar peşinde koşmam gerekecek. 2 sene oldu. Dolu dolu iki sene. Hala bekliyorum. Ve sen hala aynısın. Bazen iyisin, bazen kötü. Bazen diyorum bu adam bana karşı bir şeyler hissediyor. Biliyorum. Kalbimde hissediyorum ben bunu. Sonra puf! Her şey darmadağın. Ben artık kalbime bile güvenemiyorum. Ya git ya sarıl. Yarım yamalak kalmaların yaralıyor beni."

Baktı, baktı ve döndü arkasını. Ağır ağır uzaklaştı benden. Dizlerimin üstüne düştüm. Acısı umrumda değildi. Terk edilmiştim. Yeniden.