My Junior High School Blues
  • Membaca 136
  • Suara 7
  • Bagian 4
  • Membaca 136
  • Suara 7
  • Bagian 4
Sedang dalam proses, Awal publikasi Mei 15, 2017
Meet Ness. Katulad ko, at baka katulad mo rin, siya ay isang estudyante. Ilang araw na lamang ay magtatapos na siya sa Junior High School. Isa sa mga gabi ng mga nalalabing araw na iyon habang siya ay nagpapahinga, napaisip siya kung paano niya gagawing makabuluhan ang mga natitirang araw. Walang ano-ano'y sumagi bigla sa isip niya ang tungkol sa mga naging karanasan niya ngayong taon, ngayong Grade 10, ang school year na naturingan niyang 'wild' na siya ring kanyang sasariwain para sa ating lahat. Ito ay hindi lamang tipikal na kuwento ng  mga estudyanteng nagsipag, nagsunog ng kilay, maagang pumasok sa eskwela, nagkacrush, nagmahal, nasaktan, nagmove on, gumanda, nangopya, nagcutting class, nahuli sa pagpasa ng requirements, nagkalat, napagalitan ng teacher, naglinis ng classroom. Ito ay kuwento ng mga estudyanteng Pilipino ng makabagong milenyo na patuloy na dinidiskubre ang kanyang pagkatao at pinapalago ito kasabay ng patuloy ring pakikibaka sa agos ng buhay.
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan My Junior High School Blues ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#438filipinoteenfiction
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (To be published) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (To be published)

53 Bagian Lengkap

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.