Uzun, kemikli parmaklarını küçük kızının, parlak kahverengi saçları arasına geçirdi yavaşça. Okşadı, kızının istediğiyle tek bir örgü yaptı omuzlarına kadar gelen.
"Baba.." dedi sakin bir sesle. Adam, onun sesini duyunca gözlerini kapattı huzurla. Kızı, her hareketiyle ona annesini hatırlatıyordu. "Güzelim." diye cevapladı kızını.
"Baba, annem nerede?"
Kızının saçları arasında gezinen elleri duraksadı. Kızını kendine çevirdi ve ellerini yanaklarının iki yanına koydu. Aynı annesine benziyordu, tıpa tıp aynılardı ve bu, adama her geçen gün daha çok acı veriyordu.
"Bilmiyorum," dedi çaresizce. "Bilmiyorum, bebeğim. Gideli çok uzun zaman oldu."
"Çaresiz ve aşık bir babanın, kızını koruma hikayesi."
İsfad çifti için yazılmıştır.
Furtuna konağından sesler yükseliyordu." Ana ne diysun tövbe ben o kızı gelin diye almam" Şirin Furtuna sinirle Zarife'ye döndü." Evlenecek dedum Zarife başka yolu yok Koçari İso'yu bu sefer öldürür."
Bir yanlış anlaşılma en fazla nelere mal olurdu ki.
(Bazen argo kelimeler bulunabilir.)