Hayat Rüzgarında Sürüklen
  • Reads 21
  • Votes 2
  • Parts 2
  • Reads 21
  • Votes 2
  • Parts 2
Ongoing, First published May 17, 2017
Biz insanlar, bir şekilde dünyaya gelmiş, bir şekilde yaşayan, bir şekilde yaşamına son veren yada verilen canlılarız. Bedava değil ya yaşamak, herkesin hayatı kendine zor. Herkesin hayatını zehir edecek bir şeyleri var. Her insanın hayatında bir sorun var. Kiminin maddi kimin manevi sıkıntılarıyla dolu hayatı. Benim olmadığını zannederdim hep. Hayatımın mükemmel olduğunu, bütün arkadaşlarımın benimle olduğunu, her şeyden öte bir ikizimin olmasının büyük şans olduğunu savunurdum. Kötü hissettiğimde onun yanımda olduğunu zannederdim. Meğerse öyle değilmiş. Hayat benimde sırtımdan bıçaklamış da ben fazla saf olduğumda geç farkına varmışım. Anlamamazlıktan gelmiş, toz pembe olduğuna inanmışım. Şimdi ayakta durmaya çalışıyorum. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Halledebilecek miyim, üstesinden gelebilecek miyim, ben mi yoksa hayat mı kazanacak bilmiyorum. Tek şansımız yaşayıp görmek.
All Rights Reserved
Sign up to add Hayat Rüzgarında Sürüklen to your library and receive updates
or
#129keşke
Content Guidelines
You may also like
ALTIN KADEH by neseligezgin
41 parts Ongoing
Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."
You may also like
Slide 1 of 10
ALTIN KADEH cover
DÖRT ÇEYREK cover
Yüzbaşı'nın komşu kızı =texting= cover
Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem) cover
Bir gitsem de kurtulsam  cover
-SAUDADE- cover
Acımasız Ağa(Tamamlandı✓) cover
NEFES (+18) cover
KALP ÇIKMAZI cover
Haseki +18 cover

ALTIN KADEH

41 parts Ongoing

Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."